Van een frittata wordt wel eens beweerd dat het de Italiaanse versie is van de Franse omelet. Dit is niet correct, en het enige wat beide gerechten gemeenschappelijk hebben, is dat je er eieren voor moet breken. De belangrijkste kenmerken van de Franse omelet zijn hitte (hoog vuur), snelheid (1 minuut baktijd volstaat), gouden langs buiten, smeuïg van binnen, en opgevouwen. Een frittata daarentegen wordt op een zacht vuur gebakken, neemt een 10-tal minuten in beslag, en is doorbakken. De vergelijking met een Spaanse tortilla of een eggah uit het Midden Oosten is meer op zijn plaats.
Wat je verder nog vaak leest is dat een frittata de ideale manier is om allerlei kliekjes op te ruimen. Het is waar dat, als je groenten aan een frittata wil toevoegen, deze in dezelfde tijd moeten gaar zijn als de eieren, pakweg 10 minuten. Als dat niet kan, moet je deze ingrediënten eerst voorbereiden (blancheren, koken, bakken, enz.). En als je dan toch nog wat groenten overhebt van een vorige maaltijd, is het verwerken ervan in een frittata een logische stap. En daar is uiteraard niets mis mee, zolang je maar geen zaken gebruikt die eigenlijk op de composthoop thuishoren, of onmogelijke zaken gaat combineren.
Het recept voor een frittata is eigenlijk heel simpel: de eieren (reken op 7 eieren voor 4 personen) worden in een grote kom gedaan, losgeklopt en op smaak gebracht met peper en zout. Eventuele andere ingrediënten worden ook toegevoegd, en alles wordt dan in een grote pan gebakken op een niet te hoog vuur. Naar smaak kan je boter of olie gebruiken als vetstof. Na een 10-tal minuten is de onderkant mooi krokant en de bovenkant van de frittata nog lichtjes smeuïg. En hier heb je verschillende opties:
- serveer de frittata warm, met de nog lichtjes smeuïge bovenkant;
- draai de frittata om in de pan en bak nog even verder zodat beide kanten doorbakken zijn; als je de frittata koud wil eten is dit de beste manier;
- je kan de pan ook even onder de grill te zetten om de bovenkant verder te garen.
Je kan eindeloos fantaseren en combineren met de ingrediënten van een frittata. Enkele simpele voorbeelden:
- sjalotjes en veel verse tuinkruiden
- tomaten
- asperges
- courgettes en/of courgettebloemen
- artisjokken
- pancetta, of spek
- dunne plakjes parmiggiano-reggiano of pecorino
Zoals gezegd kan je een frittata warm of koud eten (als onderdeel van een antipasto misto, of meenemen op een picknick). Het wordt ook heel vaak geserveerd als een snel, eenvoudig lunchgerecht, met eventueel een salade erbij.
Nog een tip: gebruik vooral verse, biologische eieren van scharrelkippen; het maakt echt een verschil voor uw frittata en voor de kippen.
En, “fare una frittata di qualcosa” betekent iets verknoeien. Maar laat dat geen beletsel zijn om dit gerecht uit te proberen!
Cucinone 